Station:

Minderlittgen

De plaats Minderlittgen zou afstammen van de stam van de Trevieren. De eerste schriftelijke bewijzen van het dorp dateren uit 912 als Lüttaco en uit 1147 en 1152 als Lideche (Minoris Lideche). De ligging van Minderlittgen op het hoogplateau van de zuidelijke Eifel biedt fietsers en pelgrims interessante panorama’s over de omgeving.

De eerste bronnen over een kapel in Minderlittgen dateren uit 1309: pastoor Richard von Lithiche noemt de ‘Mariencapelle’ in Minderlittgen. In 1569 vermeldde een kerkregister dat deze kapel 2 altaren en 3 kelken had. Deze kerk was gewijd aan de Heilige Maria. Tegenwoordig zijn de patroonheiligen de apostelen Simon en Judas, en Sint Mauritius.

In 1779 werd aan de middeleeuwse kerktoren (50° 00´ 30˝ N / 6° 50´ 16˝ O) een nieuw schip (stijl laat-barok / rococo: 1725-1785) met een aan drie zijden gesloten koor toegevoegd.

Toen het oude aartsbisdom Trier door bisschop Charles Mannay werd gereorganiseerd, werden in 1804 de filiaalkerken Minderlittgen en Hupperath van de parochie Großlittgen gescheiden en vormden samen met Bergweiler een staatsparochie in het decanaat Wittlich. Hupperath werd benoemd tot parochie. Maar Minderlittgen wilde dat niet accepteren. … Hier dient te worden opgemerkt dat het onbuigzame en twistzieke gedrag van de filialisten niet gericht was tegen de mede-parochianen van Hupperath, maar uitsluitend tegen de bepaling van de geestelijke autoriteiten …” (gedenkschrift 150 jaar kerkkoor ‘Cecilia’ Minderlittgen).

Al vroeg werden bedevaarten naar Klausen en Trier vermeld. De bedevaart naar Klausen, die in 1831 was afgeschaft, werd in 1868 weer ingevoerd. De relatie met Klausen werd niet alleen bepaald door bedevaarten en pelgrimages. In 1931 werd het ‘Turk-orgel’, tot op heden bewaard gebleven, gebouwd door Anton Turk in Klausen voor de prijs van 6.500 Mark.

Vermeldenswaard is het ‘Bildchen’ – het kapelletje met Mariabeeld op de Minderlittgner Bann bij het Musweiler paadje. “Vooral in tijden van bedevaarten naar Klausen zag men devoot biddende mensen knielen voor het beeld in de eik”, schrijft pastoor Bicking in oktober 1852. Verder schreef hij ” (Het stond) in een zeer oude eik, met daarin een rond stenen beeld van de bedroefde Moeder Gods, een voet circa in diameter uitgehouwen in bas reliëf, door de lange jaren reeds ingegroeid.” Deze eik werd geveld nadat hij door de bliksem werd getroffen. Het hout werd geveild. Het toenmalige parochiebestuur verklaarde dat dit geld zou worden gebruikt om het oude Mariabeeld te vervangen door een nieuw kapelletje. Het zou komen te staan op de plek waar eerst de eik stond. Na enige tijd en geschillen werd het ‘Bildchen’ gebouwd en in 1852 ingewijd.

Vroeger zou er al een pelgrimsroute zijn geweest die vanuit Manderscheid langs de kapel en het Maria-kapelletje naar Klausen liep. Het Eifel-Pelgrims-fietspad is nu de nieuwe verbindingsroute voor pelgrims uit de Eifel via Minderlittgen naar Klausen.

Informatie over de tekst: Plaatselijke kroniek Minderlittgen, kroniek van de gemeente Wittlich-Land

“Bildchen” auf dem Minderlittgner Bann am Musweiler Pfädchen

Marien-Figur im “Bildchen”

Quelle:

  • Konrad, J. (1996): 150 Jahre Kirchenchor „Cäcilia“ Minderlittgen, Festschrift.
  • Filialkirche Minderlittgen (S. 1240ff) in Hesse, G. & Wiseniewski, A. (1990): Wittlich-Land – Geschichte einer Verbandsgemeinde zwischen Vulkaneifel und Mosel, VG-Chronik.

Spiritualiteit – de geestelijke wereld voelen

Ik stel me voor, Maria, dat je jong was, levend en vol vragen, dat je lachte met andere meisjes en vrouwen bij de put, je dromen en verlangens vertellend. Je werd verloofd met Jozef. Of je gelukkig was, weten wij niet; maar je stelde je je leven zeker voor zoals bij anderen: de bruiloft, het één zijn met Jozef, kinderen, werk, buren, feesten – alles geregeld in het geloof in Jahweh. Maar HIJ klopte plotseling op je deur. Je liet hem binnen, en alles veranderde. Ik stel me voor, Maria, dat je je vaak ellendig voelde nadat je “ja” had gezegd, dat je het het liefst had teruggenomen, ook later, toen niemand meer roddelde over je ‘voorbarigheid’ – ook toen, toen Jezus volwassen werd. Dat je het hebt volgehouden, Maria – ik sta versteld! Als ik je voor mij zie, Maria, als iemand die zich telkens weer moet overwinnen om “ja” te zeggen, dan heb je mij veel te zeggen.

Tekst: Christa Peikert-Flaspöhler (1927-2016)